Langenscheidt Polski wyjaśnień. 2015.
powiernica — ż II, DCMs. powiernicacy; lm D. powiernicaic «kobieta przyjazna, zaufana, której ktoś się zwierza ze swoich spraw osobistych i tajemnic» Być, zostać czyjąś powiernicą … Słownik języka polskiego
powierniczka — ż III, CMs. powierniczkaczce; lm D. powierniczkaczek → powiernica Znaleźć w kimś powierniczkę swoich myśli, sekretów … Słownik języka polskiego
siostrzyczka — ż III, CMs. siostrzyczkaczce; lm D. siostrzyczkaczek zdr. od siostra a) w zn. 1: Uczyła chodzić młodszą siostrzyczkę. b) w zn. 2: Siostrzyczki w ciemnych welonach. c) w zn. 3: Siostrzyczka roznosiła lekarstwa. d) w zn. 4: Była jej powiernicą,… … Słownik języka polskiego
zausznica — ż II, DCMs. zausznicacy; lm D. zausznicanic 1. przestarz. «ozdoba noszona na uchu» Nosić srebrne zausznice. 2. przestarz. «czyjaś zaufana powiernica» Być czyjąś zausznicą … Słownik języka polskiego
powierniczka — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. ż Ib, CMc. powierniczkaczce; lm D. powierniczkaczek, {{/stl 8}}{{stl 7}}to samo co powiernica: Pani redaktor jest powierniczką uczuć i sekretów swoich czytelniczek. {{/stl 7}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
